|
|
|
Stanisław Daniel urodził się 29 marca 1910 r. we Władywostoku (syn Wojciecha i Joanny z domu Pluta). 3 listopada
1920 r. wraz z rodzicami i młodszą siostrą Jadwigą przybył do Polski na pokładzie statku "Brandenburg" z transportem
1. batalionu Polskich Strzelców Syberyjskich 5. Dywizji Syberyjskiej. W latach 1925-1926 rozpoczął naukę w Korpusie Kadetów
nr 2 początkowo w Modlinie, a potem w Chełmie, gdzie uzyskał maturę. Następnie został przyjęty do Szkoły Podchorążych Lotnictwa
w Dęblinie. W 1932 r. ukończył ją w VI promocji w stopniu podporucznika-obserwatora z 48 lokatą.
|
W 1932 r. otrzymał przydział do 12. Eskadry Liniowej 1. Pułku Lotniczego w Warszawie. W 1935 r. został przeniesiony do
13. Eskadry Towarzyszącej, w której odbywał służbę do października 1937 r.
W listopadzie 1937 r. został wyznaczony na dowódcę i organizatora II Plutonu w 19. Eskadrze Towarzyszącej. We wrześniu 1938 r.
odkomenderowano go z 1. Pułku Lotniczego do Szkoły Podchorążych Lotnictwa - Grupa Techniczna, na dowódcę Eskadry Szkolnej.
We wrześniu 1939 r. wojna zastała go w Bazie Lotniczej nr 6. W walkach nie brał udziału i przez Rumunię ewakuował się
do Francji, skąd w czerwcu 1940 r. dotarł do Wielkiej Brytanii. Tam ukończył 10. Bombing & Gunnery School i w listopadzie
1940 r. został przydzielony do 309. Dywizjonu Współpracy "Ziemi Czerwińskiej" jako obserwator. Od czerwca 1942 r. był polskim
oficerem łącznikowym w dowództwie 32. Wingu (Skrzydła), a następnie został odkomenderowany do Sztabu Sił Powietrznych w Londynie.
W marcu 1943 r. powrócił do 309. Dywizjonu. W maju 1943 r., w związku z jego reorganizacją i przezbrojeniem Dywizjonu na samoloty
jednomiejscowe, został przydzielony na kurs nawigatorski do 6. Air Observer School (Szkoła Obserwatorów Lotniczych). Następnie
w sierpniu 1943 r. otrzymał przydział do 305. Dywizjonu Bombowego "Ziemi Wielkopolskiej" im. Marszałka Józefa Piłsudskiego.
W listopadzie 1943 r. za namową kpt. obs. Stanisła Króla podjął decyzję na własną prośbę został przeniesiony do
1586 Eskadry Specjalnego Przeznaczenia. Był w grupie oficerów organizujących bazę lotniczą w Campo Cassale gdzie pod koniec 1943 r.
przeniesiono Eskadre. Wykonał w niej pełną turę lotów bojowych i pozostał na kolejną. Zginął 14/15 sierpnia 1944 r.
lecąc jako dowódca załogi z pierwszym pilotem F/L Zbigniewem Szostakiem w operacji z pomocą dla Powstania Warszawskiego.
Był odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych i Polową Odznaką Obserwatora. Pośmiertnie nadano mu Krzyż Srebrny Orderu
Wojennego Virtuti Militari V klasy i awansowano do stopnia majora.
F/L Stanisław Daniel z załogą. 301 Eskadra 138 Squadronu RAF.
źródło: Wojciech Krajewski "Powietrzna walka nad Bochnią", Stowarzyszenie Bochniaków i Miłośników Ziemi Bocheńskiej, 2006
|
|
|